mənşə

is. ər.

1. Bir şeyin çıxdığı, nəşət etdiyi, törədiyi yer. // Meydana gəlmə, zahir olma, əmələ gəlmə; törəmə, nəşət, əsil. Dilin mənşəyi. Həyatın mənşəyi. Neftin mənşəyi.

2. Sayca, əsilcə, milliyyətcə, sinifcə və s. cəhətcə mənsubiyyət. Qaraqoyunluların mənşəyi. Azərbaycanlıların mənşəyi.